• Grupa PINO
  • Prv.pl
  • Patrz.pl
  • Jpg.pl
  • Blogi.pl
  • Slajdzik.pl
  • Tujest.pl
  • Moblo.pl
  • Jak.pl
  • Logowanie
  • Rejestracja

Tak bardzo kochać i nagle stracić, to jakby kupić szczęście i łzami zapłacić...

Strony

  • Strona główna
  • Księga gości

Bez tytułu

Nigdy już świat nie będzie piękny

A życie radosne.

Jedna dusza…. dla mnie cała radość i cały świat.

Kiedyś tam, oddałabym mu swój dom…

Swój czas….

Moją radością  byłoby jego szczęście.

To niemożliwe, że Pan Bóg widzi i rozumie ludzi…

Podobno też ich kocha….

Dziwna... egoistyczna ta miłość Boża…

 

29 marca 2007   Komentarze (1)
pika
29 marca 2007 o 18:53
Wiesz, ja nie stracilam dziecka- ale stracilam brata, nie rodzonego, ale tak naprawde sie z nim wychowywalam, wiec jakby rodzonego. Zginal tragicznie calkiem niedawno- znaczy jakies 4 lata temu- jako 15 latek. I moja ciocia, mama Bartka, swojego jedynego dziecka, cierpiala bardzo... do dzis cierpi, ale musze powiedziec, ze ostanio zlapalam ja na usmiechu, az mi sie serce scisnelo. Domyslam sie, ze przezywasz ogromny bol. Wiem, ze zadne slowo ukojenia nie przyniesie.

Dodaj komentarz

Moj_krzyk | Blogi