Jest taki raj...

Każdy ma taki raj, na jaki zasłużył….

Każdy ma takie tęsknoty, na jakie sobie zapracował…

I takie łzy, jakie jest w stanie znieść.

A pamięć… pamięć każdy ma taką, aby nie umrzeć i nie żyć,

Odruchy jak żagwie, budzące od czasu do czasu usypiające bóle.

Jestem nie tu gdzie moje miejsce…

To nie mój świat

Wszystko jest obce i zimne.

A pamięć nadal boli dotkliwie.