nigdzie nie wracamy

......................

A ja nie godzę się z tym, że Andrzej odszedł do domu...

Że był ze mną na chwilę...

Nie chcę tego zaakceptować.

Cały czas mam żal do Boga i losu.

Cały czas użalam się nad sobą i czuję się skrzywdzona i oszukana.

Kochałam go nad życie

Nikt nie miał prawa mi go odbierać.

Ktoś zrobił to bezprawnie i bezlitośnie.

Szczęśliwe te matki, którym udało się zaakceptować teorię

że wracamy do DOMU... do stwórcy.