W letargu

Liczę każdy dzień bez niego….

Za 3 dni minie 10 miesięcy od jego śmierci.

Splatam ręce jak do modlitwy ….

Coraz mocniej i mocniej

Aż bolą palce.

Zamykam oczy pełne łez…

Zaciskam mocno powieki, aby łzy nie wypływały.

Biorę głębokie oddechy, aby powstrzymać szloch…

Bezskutecznie….

Zakrywam twarz poduszką i wyję z bólu.

I ciągle czekam… czekam na coś… żyję jak w poczekalni.

Boże, pozwól mi umrzeć !!!

Przecież dla mnie nie ma już rzeczy ważnych…

Po prostu nie ma…