Jest taki raj...
Każdy ma taki raj, na jaki zasłużył….
Każdy ma takie tęsknoty, na jakie sobie zapracował…
I takie łzy, jakie jest w stanie znieść.
A pamięć… pamięć każdy ma taką, aby nie umrzeć i nie żyć,
Odruchy jak żagwie, budzące od czasu do czasu usypiające bóle.
Jestem nie tu gdzie moje miejsce…
To nie mój świat
Wszystko jest obce i zimne.
A pamięć nadal boli dotkliwie.