| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 01 | 02 | 03 | 04 | 05 | 06 | 07 |
| 08 | 09 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
| 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
| 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
| 29 | 30 | 31 | 01 | 02 | 03 | 04 |
Mój żal nie mieści się w standardach
Mój ból rozumieją tylko nieliczni
Moje rozgoryczenie wywołuje lęk.
Znajomi bardzo unikają jakiejkolwiek rozmowyna temat Andrzeja…
Szefowa widzi całe zło w czarnym kolorze moich ubrań,
a słowa księdza „Bóg tak chciał, wybrał najodpowiedniejszy moment”
nieomal doprowadzają mnie do furii.
Chyba już nigdy nie będę mieściła się w standardach.
Czuję taką pustkę w środku,
że stać mnie tylko na wspomnienia,
przeplatane dławiącym płaczem…
Łatwopalna pisze na swoim blogu o tęsknocie za swoim synkiem
i o śnie, który dał trochę ulgi ...
ja też pamiętam taki sen ...mój syn puścił sygnał na mój telefon…
tak jak robił to zawsze, gdy chciał się ze mną skontaktować…
We śnie, wiedziałam, że nie żyje…
obudziłam się całując swój telefon…
oczywiście nie było na nim śladu po wyśnionym sygnaleale
ale na chwilę utuliło to moją tęsknotę.
„Co śmierć weźmie, już tego człowiek nie dogoni,
czy to naprawdę sprawiedliwe?…
Od kiedy zobaczyłam Andrzejka w trumnie, nic nie jest w stanie mnie pocieszyć.
Na zawsze, w swoim umyśle będę nosiła ten obraz..
Żadne słowa nie będą na miejscu…
żadne gesty nie będą właściwe…moje serce umarło.
Nieudolne argumenty księdza…nadzieja zmartwychwstania…
nic nie znaczą w chwili gdy nie mogę patrzeć na Niego, dotykać Go.
On wypełniał moje życie radością.
Już nigdy nie zobaczę jak się do mnie uśmiecha, śmieje razem ze mną ….
Już nigdy więcej nie usłyszę, jak mówi "kocham cię matuśka…".
Nic nie jest takie samo…
Gdzie był Twój Anioł Stróż, kiedy umierałeś ?
Chciałabym wierzyć, że kiedyś Cię spotkam,
Że czekasz na mnie…
ale coraz częściej brakuje mi wiary.
I mimo upływu czasu, łzy nie toczą się kroplami...płyną strumykiem po twarzy…
Czy jesteś teraz Aniołem Stróżem jakiejś ziemskiej istoty?
Dowiedz się, proszę, dlaczego Bóg mnie zostawił samej sobie…
Nie ma dla mnie spokoju ani wyciszenia.
Nie ma nadziei ani zrozumienia.
I nie ma już nic ważnego w moim życiu…
I jak powiedziała kiedyś matka innego Anioła :
"zamiast serca mam popiół"