| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 28 | 29 | 30 | 01 | 02 | 03 | 04 |
| 05 | 06 | 07 | 08 | 09 | 10 | 11 |
| 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
| 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
| 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | 01 |
Tak strasznie mi Ciebie dzisiaj brakowało...
tak mocno tęskniłam...
Na cmentarzu nie mogłam powstrzymać łez
a kiedy gładziłam dłonią twoje zdjęcia na czarnej płycie,
po raz któryś miałam wrażenie, że czuję cię,
że jesteś... tylko cię nie widzę.
Kocham cię synku.
Łzy są różne
tak jak różny jest śmiech i uśmiech...
moje łzy są nadal jak kamienie.
Trzecie święta Wielkiej Nocy bez ciebie Syneczku…
Czasami wydaje się, że już mniej boli,
że pogodzona, wyciszona … czekam na to, że kiedyś zmartwychwstaniemy jak Chrystus…
Ale czasami ból i brak zrozumienia, są nie do zniesienia.
Nie mogę wybaczyć znajomym,
którzy nie bacząc na moje uczucia,„wiedzą najlepiej”,
że nie powinnam się izolować…
więc zmuszają mnie do spotkań, wyjazdów,pracy wśród ludzi….
A ja nie potrafię, nie chcę, nie mogę !!!!
Nie !!!
Zwyczajnie, po ludzku zazdroszczę matkom idącym na zwykły spacer.
Ja nie chodzę na spacery... chodzę na cmentarz...
Dziś idąc w stronę cmentarza, minęłam wracającą stamtąd mamę Damiana...
nie zauważyła mnie... wycierała załzawione oczy...
„Dlaczego on, a nie ja?
Nie jest słuszne, by ten, kto zrodził, widział śmierć swego dziecka.
Dziecko powinno żyć.
W przeciwnym razie, czemu miałoby służyć rozdzieranie się łona,
żeby wydać na świat człowieka?”
szukając odpowiedzi na moje „Dlaczego?” czytam ewangelię…
to jest z Ewangelii wg św.Łukasza – Młodzieniec z Nain