| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 29 | 30 | 01 | 02 | 03 | 04 | 05 |
| 06 | 07 | 08 | 09 | 10 | 11 | 12 |
| 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
| 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
| 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | 01 | 02 |
...
Niektórzy twoi przyjaciele pamietają jeszcze,
że barzdo lubiłeś jesień.
Dziś jest taka właśnie "twoja" pogoda.
Nad twoim grobem spotkałam dziś twojego przyjaciela...
wspomniał, że takaą pogodę jak dziś, lubiłeś najbardziej...
wzruszył mnie tym... bardzo...
...
Czasami siedzę na krześle i rozmyślam
A na podłodze tworzą się dwie kałuże od spadających łez.
Jedna , to łzy z prawego oka,
druga – z lewego.
A dusza nadal krzyczy tym samym „krzykiem do nieba”,
co 3 lata temu...
Śmierć dzieci przed ich rodzicami,
to jednak okrucieństwo tak wielkie,
że to niemożliwe, że Bóg istnieje...
to niemożliwe, że rozumie i czuje mój ból,
to niemożliwe, że jest dobry i kochający.....
coraz częściej przeklinam Boga zamiast go kochać.
Jak mam go kochać?
No jak ???
...
Są takie dni, kiedy tylko ciałem jestem tu... na ziemi...
dusza jest „po tamtej stronie”, razem z Tobą , syneczku.
Nie potrafię i chyba nie chcę bronić się przed tym.
Wtedy czuję twoją obecność, prawie słyszę twój głos.
....
Dzieli nas tylko czas...
Niby niewiele, a jednak tak dużo.
A dni się wloką.... i wloką ...
Każdego ranka myślę sobie:
„aby do wieczora... będę miała kolejny dzień z głowy...”
i tych ranków ciągle za dużo... nie widać końca.
Ręce coraz mniej sprawne,
Umysł otępiały....
Ale ból wciąż ten sam...
I nie widać końca...
Ciągle jesteś synku w moich myślach.
Zastanawiam się nie raz, co byś zrobił w tej czy innej sytuacji,
oczami wyobraźni widzę twoje ruchy i słyszę twój głos...
Nadal płaczę, bo to nieprawda, że czas goi rany,
ale umiem już żyć z tą raną.
I wcale to nie oznacza, że jest łatwiej niż miesiąc po pogrzebie....
Nie jest łatwiej, ale już umiem...
Nie muszę być silna... mogę nocami płakać do woli...
i wcale nie wycierać łez z twarzy...
mogę rozmyślać nad miłosierdziem Boga... bo podobno jest miłosierny.
Nikomu nie muszą podobać się moje czarne ciuchy, choć żałoba podobno trwa tylko rok.
I nikt nie musi próbować mnie "wyciągać" z dołka...
Mam to gdzieś !!!
Muszę tu tkwić... nie ma sensowniejszej alternatywy...
Tkwię i czekam aż cię zobaczę syneczku...
Zobaczę ?????